Книга - Писари иблис Наримон. 8

Писари иблис Наримон. 8
Некр?з Назирзода


«Писари иблис Наримон» афсона бо забони то?ик? барои к?дакону наврасон. Дар ин афсона саргузашти як писараки ?айриодд? тасвир карда шудааст. Он писарак фарзанди иблис ва инсон. Дар ву?уди ? ?увва?ои ?ам иблис ва ?ам инсон? зиндаг? мекунад. Аз ин ду ?увва якеаш бояд ?олиб ояд. Кадомаш ?олиб меояд? Равшан? ё зулмот? Иблисон ба тарафи худ, афсунгарон ба тарафи худ. То чорда?сола дар мамлакати иблисон. Наримон кадом ро?ро интихоб менамояд?Инро дар китиби афсонаи «Писари иблис Наримон» мехонем.





Писари иблис Наримон

8



Некр?з Назирзода



© Некр?з Назирзода, 2020



ISBN 978-5-4498-1908-6

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero







Ба Фархунда Зу?урова, ки олами афсона?оро д?ст медорад.




писари иблис

Наримон







Назирзода Н. ?


Фасли якум

К?даки деринтизор ба дунё омад

Р?зе як писараке ба дунё омад. Писараке, ки таваллуди он ?амаашро аз доира баровард. ?ро Наримон мегуфтанд. Наримон писараки ?айриодд? буд. ? зурриёди иблис ва инсон буд, ки падари ? яке аз иблис?о, модар бошад, як зан. Дар ву?уди Наримон ду зот мубориза мебурд, инсон ва иблис. ?ама медонист, ки аз ин ду ?увва якеаш ?олиб меояд ва Наримон дар тарафи ?амон ?олиб мешавад. Аммо худи Наримон к? шудан мехо?ад? Инсон ё иблис? Хисдат?ои иблис? пур?удраттаранд ё инсон?? Зулмот ?олиб мегардад ё равшан??

Падари Наримон ба ?удрати калон со?иб буд. ? Камар ном дошт. Гарчанде, Камар иблис бошад ?ам, аз намуди зо?ир? ба иблис монанд набуд. ? чашмон ва м?й?ои сиё?, ?аду ?омати бо?увват ва та?рибан чилу пан? сола менамуд.

Модар бошад як инсони одд? буд. ? Мариям ном дошта, м?й?ои ?ингилаи норин??, чашмони ?игарии паст, ?адду ?омати хароб дошт. Пас аз таваллуди Наримон Мариям писарашро гирифта, ба ша?ри дигар бо он ма?саде, ки Камар он?оро наёбад, рафт. Мариям медонист, ки агар Камар Наримонро ёбад, ба мамлакати иблис?о мебарад. Ба он ?ое, ки зулмот ва беадолат? ?укмрон? мекунад. Он ?ое, ки ме?ру му?аббат, орзую умедро намедонанд. Он ?ое, ки иблис?ои ба хун ташна зиндаг? мекунанд. Мариям метарсид, ки писараш дар тарафи он?о мешавад..

Як шаб ба назди хонаи Мариям як паррандаи калони у?обмонанди сиё?, ки чашмони да?шатноки зард дошт, парида омад ва ба назди дари хонаи дуошиёна нишаст. Парранда о?иста баланд шуда, бол?о ва пар?ои ? ?оиб шуданд ва ? ба одам табдил ёфт. Ранги зарди чашмон о?иста ?оиб гаштанд. ? Камар буд, ки дар тан либоси сиё?и дароз дошт. Камар ба хонаи Мариям омад. ? дасташро дароз карду ба дар дасташро нарасонд, аммо дар худ аз худ кушода шуд. Камар о?иста ба хона даромад. Хона тип – торик буд ва чизеро дида намешуд. Камар дасти росташро каф ба боло карда кушод ва кафи ? о?иста сурх шуду дар болои каф худ аз худ оташ дар гирифт. Бо равшании ?амон оташ ? о?иста ба ошиёнаи дуюм, ки ?у?раи Мариям буд, баромад. Ба назди ?у?ра омада кафашро п?шид ва оташ ?оиб шуд. Камар дастаки дарро дошта, к?шиш намуд, ки кушояд аммо дар ?улф буд. ? ба дастаки дар ниго? карда, муддате истод. Чашмони ? ба ранги зард табдил ёфтанд, ки г?ё дар даруни чашмон оташ аланга мезад. Дар худ аз худ якбора калон кушода шуд. Ва?те, ки Камар даромад, дар он ?о низ касе набуд ва ху?ра холию торик буд.

Нога?он тирезаи ?у?ра кушода шуд ва ба хона нури сафед аз тиреза о?иста ворид шуд, гарчанде нисфи шаб буд. Аз тиреза ба ?у?ра як паррандаи зебои а?ибе, ки ранги сафед дошт, болзанон даромад. Парранда ба Камар наздиктар парида омаду, ба замин нафаромада, дар ?аво ба духтаре табдил ёфт. ? малика Алфинур буд. Малика Алфинур маликаи нури замин буд. ? хеле зебо, дар тан либоси сафеди дароз, м?й?ои дароз, че?раи нурангез ва дар сар то?и сафед дошт, ки дар болои то? як санги кабуд зеб медод.

– Маликаи нур – Алфинур— гуфт Камар —?уш омад?!

Малика Алфинур бо овози фораму ?арангдораш гуфт:

– Камар, медонистам, ки Наримонро кофта мео?. Ва?ти деринтизори мо фаро расид. Он писар ба дунё омад, он писаре, ки тамоми дунёро та?йир меди?ад. Камар, ту бояд Наримонро то ба синни ?ажда?солагиаш ?амчун гав?араки чашм ниго? дор?. Аз ?ама зиёд ?ро аз Авранг э?тиёт намо. Аврангро ту хуб медон? ? барои ма?сади худ ?ама монеъа?ои дар ро? бударо нест менамояд ва Наримон монеъаи бузург дар ро?и ? аст. Авранг инро медонад

– Ман бояд ч? кунам малика Алфинур? – пурсон шуд Камар —Оё Наримонро ба Тираго? набарам? Оё дар он ?о барои Наримон та?дид калон аст? Авранг ба ман шарти ягонаи зинда доштани Наримонро гуфт. Он ?ам бошад, Наримонро ба замини иблис?о бурда, ?амчун иблис ба воя расонидан. Баракс Авранг Наримонро мекушад. Ман дар ноило?? мондам малика Алфинур— о?и чу?ур кашид Камар.

– Ту Наримонро ба Тираго? бубар Камар— гуфт малика Алфинур —Бигузор, ? дар наздат бошад. Дар берун ?ро та?дид?ои зиёдтар интизор аст. Ту барои зинда мондани Наримон ба ?ама шарт?ои Авранг роз? шав. Авранг пур?удрат аст ва аз дасти ? ?ама чиз меояд. Ягона на?од- ризог? аст. Авранг к?шиш мекунад, ки Наримонро ?амчун иблис ба воя расонад. ? медонад, ки дар ву?уди Наримон ду ?увва, инсоният ва иблис? ра?обат мекунад аммо худи Наримон то синни ?пжда? к? буданро ани? мекунад. Худи ? тарафро интихоб менамояд, ё зулмот ё равшан?. Ман аз р?зи таваллуд Наримонро аз назари худ дур накардаам ва медонам, ки Мариям ?ро ба ку?о бурд. Агар хо??, туро мебарам.

Малика Алфинур дасташро ба Камар дароз кард. Даме ки Камар дасти малика Алфинурро дошт, ?арду якбора ?оиб шуданд.

Дар ша?ри дигар, дар як ?у?раи торик Наримон хоб мекард. ? ?оло к?дакчаи нозукакак буд. Аз ?ама чиз бехабар, ором нафас мекашид.

Мариям нога?он бедор шуд ва ба ?ар с? ниго? кард. Сипас ба к?даке, ки дар ?ойга?и хурдакаки худ оромона хоб мекард, ниго? кард. Мариям ташнагиро ?ис карда, барои об н?шидан баромад ва дарро кушода гузошт. Шуълаи мо?тобе, ки аз тиреза медаромад хонаро нимравшан месохт. Ба он ш?ъла тобх?рон аз дари нимкушода як мори сиё?у дарозе ба хона даромад. Мор о?иста ба к?дак наздик шуд. ? ба назди к?дак омаду худро печонида, сарашро бардошт.

?амон ва?т кудак чашмонашро кушод, ки чашмони ? зап – зард буданд.

Мариям ба хона даромад ва манзараи дар хона бударо дида, ба чашмони худ бовар намекард. Дар хона Камар ва дар даст ? к?дак Наримон меистод.

– Камар— гуфт Мариям дар ?айрат —Не, ту ин тавр карда наметавон?. Ту Наримонро аз ман гирифта рафта наметавон?!

– Ман ма?бурам Мариям— гуфт Камар —Агар ман Наримонро ба Тираго? набарам, Авранг ?ро мекушад. ?ои ягона барои зинда мондани фарзандамон- ин Тираго? аст!

– Дар он ?о зиндаг? кардан ч? суд? – гуфт Мариям —Дар он ?о фа?ат зулмат ?укмрон? мекунад. Наримон мисли он?о калон мешавад. Бе?тараш, Наримонро ба ман де?. Ман ?ро гирифта ба ?ой?ои дур меравам. Ба он ?ое, ки моро ?е? кас ёфта наметавонад.

– Ту Аврангро намедон?— гуфт Камар —Агар ?озир ман бе Наримон ба Тираго? дароям, маро ?ам, Наримонро ?ам мекушад. Авранг гуфтагиашро и?ро мекунад ва ба ? на ман ва на ту му?обилият нишон дода метавонем.

– Ин тавр бошад аввал маро кушта рав— гуфт Мариям —Акнун ?аётам мазмун гирифт. Он мазмунро аз ман нагир Камар!

– Маро бубахш Мариям— гуфт Камар ва к?дак дар даст дардуи он?о ?оиб шуданд.

Мариям бошад, гирякунон ва додзанон ?ама чиз?ои хонаро чаппа роста мекард. Чизи рост омадаашро ба девор мезаду бо овози баланд мегуфт:

– Лаънат ба ?аммаи шумоён! Лаънат!

Камар дар назди як к??и баланде пайдо шуд. Наримон дар дасти Камар оромона хоб мекард. К???ои баланди гирду атроф дар нури мо?тоб намоён буданд. ?ама ?о сокин ва ягон овозе ба г?ш намерасид. Камар ба к?дак ниго? карду гуфт:

– Омадем писарам!

Дар ?амон к?? як ?оре буд. Аз намуди зо?ир? ?ори одд? буд ва он ?адар дароз ?ам набуд. Камар ба охири ?ор рафт ва дасташро ба девори сангини ?ор гузошт. Дар мобайни дасти Камар ва санг оташ пайдо шуд. Камар дасташро гирифт ва санг даргирон як с?рохаи доирашакле дар ?ор пайдо шуд. Атрофи с?роха даргирон о?иста калонтар шуд. Камар аз даруни он с?роха ворид шуд. С?роха боз даргирон о?иста хурд шуда, п?шида шуд ва оташ ?оиб гашт.

Айнан даруни ?амон к??и азимро «Тираго?» меномиданд. ?ама тарафи он сангин буд ва ягон растан? дар он ?о мамер?ид. Он ?о хонаи иблис?о буд. Дар даромадго? ?ои васеъ, ки ?амаи иблис?о ?амъ мешаванд ва аз он ?о якчанд пайро?а?о буданд, ки аз он пайро?а?о ба ?ой?ои гуногуни Тираго? рафтан мумкин буд. Дар девор?о оташ?о барои равшан? сохтан, дар таги по ва дар девор?о мор?о, ка?дум?о тортанак?о ва гургони сиё?у чашмонашон зард мегаштанд. Дар Тираго? та?рибан сесад иблис?о буданд.

Ва?те, ки Камар даромад, ?ама иблис?о ба ? ниго? карданд. Ниго? ва чашмони ?амаи он?о шахсро ба ва?има меандохт. ?амаи он иблис?о сиё? п?шида буданд. Дар Тираго? ягон хосият набуд ва дар он?о шахс худро ?амчун дар зиндони ?отилон ?ис мекард.

Камар о?иста Наримонро бардошта, аз мобайни иблис?о мегузашт. Иблис?о ба ? ро? кушода ба ду тараф гузаштанд ва касе аз Камар ва Наримон чашмашро намеканд. Даме, ки Камар аз назди он?о мегузашт, иблис?о ба якдигар пичирос мезаданд:

– Наримонро овард. Инсонбаччаро овард. Касофатро овард. ? дар ин ?о зиёд зинда намемонад!

Он?о ба к?дак бо ниго?и хунук, мисли ?айвон?ои ва?ш? ниго? мекарданд.

?амаи ин гап?оро Камар шунавида, тарс ва ва?има дар дили ? пурз?ртар мегашт. Камар дар ?аёти худ бори нахуст аз чизе тарсид. Бори нахуст тарсро ?ис кард.

Камар о?иста аз байни иблис?о гузашта, ба як пайро?аи таргтаре даромад ва ро?ашро давом дод. Дар болои пайро?а хона?ои тортанак?о пур буданд ва тортанак?ои сиё?и за?рдор дар ?ама девор?ои Тираго? дида мешуд. Дар он ?о на дар ва на тиреза мав?уд буд.

Камар ба як ?ое даромад, ки монанди толор буд. Дар мобайн як курсии шо?она буд, ки рангаш кабуди баланд ва дар болояш сари мор тасвир карда шуда буд. Дар ду тарафи курс? сутун?ои баланд буданд ва дар н?ги он сутун?о оташ дар мегирифт. Дар пеши курс? бошад, як миз буд. Дар па?л?и чапи курс? як ?амчини сиё?и дарозе буд, ки мисли мор ?унбида меистод. Дар девор?ои ?у?ра низ оташ?о буданд.

Даме, ки Камар ба он ?о ворид шуд, дар он ?о ча?ор бародарон ва хо?арони ? буданд. Ду бародар ва ду хо?ар. Бародари калонии ?, ки сардори Тираго? буд, дар курс? менишаст. ?амон бародарашро Авранг меномиданд.

Авранг иблисе, ки ранги хунук, чашмони сафеду зард, бем? буд. Аз сараш ду шохи к?то? баромада буд. Аз берангии п?ст, раг?ои кабуди ? дар баданаш намоён буд. Дар р?и чап, аз таги чашм то назди лаб асари захм буд. Лабони кабуд ва да?они калон дошт. Дар тан либоси сиё?и ?айриоддие дошт, ки г?ё п?сти морро дар тан дошта бошад. Камар мисли иблис?ои дигар бера?м, бешаф?ат, худбин ва сангдил буд. Шахсе, ки бо гапи ? роз? нашуд, ра?м намекард. Барои ?амин дар Тираго? ?ама аз ? ме?аросиданд.

Бародари дуюм Бадир ном дошт. Хул?и Бадирро фа?мидан душвортар буд. Дар че?раи ? ягон э?сосот на ханда, на ?амгин?, дида мешуд. ? ?амчун одами о?анин рафтор мекард. Чашмон ва м??ои сиё?, дандон?ои ка?у килеб, ?омати бо?увват дошт. Дар тан либоси дарози сиё?, дар даст шамшер дошт.

Хо?ари калон? бошад Сафия буд. Ранги Сафия аз ?ад зиёд сафед, ?омати хароб ва чашмони калони кабуд дошт, ки аз намуди зо?ир? мори обиро ба ёд меовард. М?й?ои сиё?и баланд, дар тан либоси сиё?и дароз ва миёнбанд дошт.

Хо?ари аз ?ама хурдиро Луиза меномиданд. Луиза ба дигарон монанд набуд. ? ранги нисбатан гармтар, м?й?ои сурхчатоб, абр??ои борик, ?омати хароб дошт. ? нисбат ба иблис бисёртар ба инсон монандтар буд.

Авранг нисбат ба Камар ва Луиза зиёдтар Бадир ва Сафияро ?уш медид. Барои он, ки ?ардуи он?о фармон?ои ?ро бе ягон камбуд? ва му?овимат и?ро мекарданд. Камар ва Луиза бошанд, аз намуди зо?ир? зиёдтар инсониятро ба хотир меовард ва зоте, ки Авранг дар ин дунё нисбаташ нафрати калон дошт, инсоният буд. Авранг инсониятро ночор, ?абе? ва бе?увват зот ме?исобид. Ма?сади аввалиндара?аи Авранг, аз болои тамоми инсоният ?укмрон? кардан, дунёро ба дасти худ гирифта, ба зулмот табдил додан буд.

Камар о?иста Наримонро бардошта, даромад. ?ар ча?ори он?о ба Камар ва ба к?даке, ки дар дасти ? буд, ниго? карданд. Авранг о?иста аз ?ои худ хест.

– Наримонро овардам— гуфт Камар ба Авранг ниго? карда —Ч? тавре, ки фармоиш дод?.

– Ни?оят— гуфт Авранг —Он зот ба ?узури ман ташриф овард.

? о?иста ба Камар наздик шуда, ба к?дак ниго? карду суханонашро давом дод:

– Он зоте, ки на иблис ва на инсон. Он зоте, ки дар дарунаш хуни бузурги иблис?о бо хуни ?абе?и инсон омехта аст. Ин кори ту барои зоти мо пасткаш? аст— ? ба Камар ниго? кард.

Камар бошад, ба замин ниго? мекард. Авранг суханонашро давом дод:

– На?од, ту ?амин зотро, ?амин мисли шапарак бе?увватро «писарам» г?ён фахр мекун??

– Ту оварданро фармон дод?, овардам— ?авоб дод Камар.

– Оё медон?, чаро ин тавр фармон додам? – пурсид Авранг ва Камар сухан накарда гапашро давом дод —Барои он, ки зоте хуни иблисро дорад, набояд бо инсон?о ба воя расад. Набояд дар тарафи инсоният бошад. Барои ?амин писарат ё дар ?амин ?о зиндаг? мекунаду мисли иблиси ?а?и?? ба воя мерасад ва ?оида?ои моро азхуд менамояд, ё умуман зиндаг? намекунад!

Камар сарашро бардошта ба Авранг ниго? кард.

Авранг суханашро давом дод:

– Медонам, ки кадом ро?ро интихоб мекун? ва пешак? г?ям, ки писарат то ба синни ?ажда? расидан аз Тираго? як ?адам ?ам ба берун намебарояд, инсониятро намебинад, модараш инсон будагиашро намедонад. Фа?ат бо ?онуну ?оидаи иблис?о зиндаг? мекунад. Агар ба ?ажда?сола нарасида аз Тираго? барояду ба инсоният ?амро? шавад, ?амон р?з ?ам туро ва ?ам писаратро марги бешаф?ат интизор аст. Агар ба ?амин шарти ман роз? бош?, писарат зинда, дар ?амин ?о мемонад.

Камар хом?ш меистод. ?ама бошад ?авобро интизор буданд.

– ?авобро интизорам— гуфт Авранг —Роз? ?аст? ё не?

Камар ба че?раи хурдакаки Наримон ниго? карду ?авоб дод:

– Роз? ?астам!




Фасли дувум

Асрори Тираго?


Аз байн чорда? сол сипар? гашт. Наримон ба синни чорда? расид ва ?оло бори нахуст ?ам инсонро надидааст. ?аёти инсон? чи буданашро намедонист. ? дар байни иблис?о, мору тортанак?о калон шуд ва дар бораи нек?, зебог? ва ме?р ?атто тасаввуроте надошт. Намедонист, ки дард ч? аст. Ба фикри наримон ?аёт ин даруни Тирого? аст ва Тираго? тамоми дунёи Наримон буд. Дар давоми чорда? сол ?атто ба баромадго?и Тираго? наздик ?ам нашуд.

Наримон писараки содда буд ва м?й?ои ?игарию чашмони калон – калон, ки ранги чашмон низ ранги м?й?ои ? ?игар? буданд. Дар ва?тони охир Наримон бисёр таъсирчан шуда буд, ки ин хислати ? Камарро хавотир мекарду ?азаби Аврангро меовард. Соддадил будани ? дар назди амакбачааш Самеъ боз ?ам намоёнтар мешуд.

Самеъ писари Бадир буд. ? аз Наримон як сол хурд буд, аммо аз Наримон зиёд чизро медонист. Самеъ мисли падараш бера?м, сангдил буд. ?айвон?ои дар Тираго? бударо кушта, мор?оро майда – майда карда мегашт. ? м?й?ои зард, чашмони кабуд ?омати хароб ва дандон?ои калон – калон дошт. Ба хул?и хунуки ? ниго? накарда, Наримон ва Самеъ муносибати хуб доштанд.

Модари Самеъ яке аз иблис?ои Тираго? Кибрия буд. Кибрия аз намуди зо?ир? бо Самеъ монанд буданд. ? низ м?й?ои зарду чашмони калони кабуди ранги хунук?, пешонаи майда дошт ва шакли р?и ? р?и ?урбо??аро ба назди чашм меовард. Кибрия Наримонро хуш намедид ва Ба Самеъ бо Наримон ва?ти зиёд гузаронданро манъ мекард. Аммо ба му?обилияти Кибрия ниго? накарда, Самеъ ва?ти зиёди худро бо Наримон мегузаронид, барои он, ки дар тираго? дигар иблиси наврас набуд.

Р?зе Наримон як морро дар даст бозикунон нишаста буд, ба наздаш Самеъ омад.

– Наримон— гуфт Самеъ —?аёти ту умуман ?айриодд?. Аз са?ар то шаб ?айвон?оро бозикунон менишин?, ягон се?ру ?одуро ом?хтан намехо??, аз Тираго? дар ?аётат набаромад?. Барои ч? айнан ба ту баромадан мумкин нест? Сабабаш ч? бошад?

– Ман низ шабу р?з ба худам савол меди?ам— гуфт Наримон —Чаро айнан ман? Чаро ба ман мумкин нест, ки ба берун бароям ва одамонро бубинам. Самеъ, ту бори зиёд ба берун баромад?. ?аёт дар берун ч? хел? Зоте, ки «Инсон» ном дорад ч? хел аст?

– Ба ту ч? тавр тасвир кунам— г?ён Самеъ ба девор ниго? карду инсониятро тасвир кард —Инсон?о тарсончак ва кам?увват. Он?о се?ру ?одуро намедонанд, ба ягон ?айвон табдил ёфта наметавонанд, бо як сухан инсон?о аз ?ама зоти заиф ?астанд. Чаро айнан дар бораи инсон?о мепурс?, на ин ки афсунгар?ову париён?

– Надонам— ?авоб дод Наримон —Худ низ намедонам, ки чаро дар бораи инсоният зиёдтар донистан мехо?ам.

О?и чу?ур кашид ?.

– Наримон бихез! Ба ту як чизро нишон меди?ам.– гуфт Самеъ —Ани? медонам, ки ту инро надида? ва дар ?айрат мемон?!

– Самеъ— гуфт Наримон —Ба берун баромадан ба ман ?атъиян манъ аст. Ту инро хуб медон?.

– Ба берун намебароем— гуфт Самеъ —Он чиз дар ?амин ?о, дар даруни Тираго? аст.

– Оё дар ин ?о ягон чизе ?аст, ки ман намедонам? – Наримон ба таа??уб афтид ва мори боз? кардаистодаашро ба гарданаш гузошту аз ?ояш хест.

Он?о бо як пайро?аи танг ба боло баромаданд.

Самеъ ро?равон гуфт:

– Ман ?ам намедонистам. Дир?з падарам ба ман нишон дод ва ман низ ба таа??уб афтидам. Падарам ба ман ду асроре, Тираго? дорад, на?л кард. Шояд ?ой?ое, ки мо намедонем, дар ин ?о зиёд бошанд.

Пайро?а хеле танг, дароз ва то рафт ториктар мешуд. Самеъ барои ро?ро дидан дар кафаш оташ пайдо кард. Наримон низ каф ба боло, дасташро кушод ва дар болои кафи ? о?иста оташ пайдо шуд. Он?о ро?ро давом медоданд. Дар як ?ое, ки пайро?а гардиш дошт, истоданд.

– Мана ин ?о— гуфт Самеъ.

Наримон ба ?ар тараф ниго? кард. Аммо чизи ?айратомезаш набуд. Тан?о пайро?аи тангу торик, ки самташро дига карда буд. Наримон ?амин тавр фикр кард, аммо ?оло ?ои му?имаш наомада буд. Самеъ о?иста дастонашро ба девор монд ва дар девор шакли чоркун?а, ки атрофаш дар мегирифт, пайдо шуд. Он шакл о?иста ?удо шуду ба боло баромад ва дар девор даромадго? пайдо шуд. Он?о ?арду оташ?ои болои кафро хом?ш намуданду ба дарун даромаданд. Дарун мисли толор калону васеъ буд ва дар девор?о оташ?о буданд. Наримон ба ?ар тараф ниго? карду гуфт:

– Ин ?оро бори нахуст мебинам.

– Ин ?оло ?амаш не— гуфт Самеъ —Ба ин ?о биё!

Самеъ ба охири толор рафту ба поён ниго? кард.

– Инро бубин!

Наримон аз ?афои Самеъ рафт ва дид, ки дар охири толор як чу?урии калону васеъи чоркун?а буд. ?а?ми он ?у?ур? мисли як ?у?ра буд ва чу?урии ? та?рибан да? ва ё ёзда? ?адам мебаромад. Дар он ?о пурри мор?ои сиё?и калон – калон, ки дарозии ?ар якташ та?рибан ду ?адам мебаромад, тобх?рон меистоданд. Он?о ?амин тавр зиёд буданд, ки замин дар чу?ур? намоён намешуд.

– Ин ?адар мори зиёдро акнун мебинам— гуфт Наримон дар ?айрат —Он?оро к? ба ин ?о ?амъ кардааст ва барои ч??

– Ин?о мор?ои одд? нестанд— гуфт Самеъ —Ин?оро «Флун?о» меноманд. Бо на?ли падарам дар дунё ?айр аз ин?о дигар Флун?о нестанд. Ин мор?о та?рибан дусад сол пеш, аз тарафи иблис?о дар ва?ти ?анг бо афсунгар?о сохта шудаанд. Ч? ?онзоте набошад ?ам, ки агар ба т?даи Флун?о фарояд зинда намемонад, ?атто иблис?о. Дар ва?ти ?анг бо афсунгар?о иблис?о афсунгар?ои охиронро дар ?амин ?о, бо азоб куштаанд. ?оло афсунгар?о дар дунё мав?уд нестанд. Дар ?анги т?лон? иблис?о ?олиб омада буданд.

Самеъ море, ки дар гардани Наримон истода буд, гирифту дар болои чу?ур? овезон дошт. Флун?о о?иста ба ?ои мефаромадани мор ?амъ шуданду сарашонро бардошта, ба ?амла омода шуданд. Мор бошад, аз тарс фаромаданро намехост ва ба дасти Самеъ мечаспид.

– Ту ч? кор мекардан? ?аст?? – Наримон гуфт —Бубин мор метарсад напарто!

Мор аз тарс дасти Самеъро газид. Самеъ бошад, ба газидани мор парво ?ам накарду гуфт:

– ?озир шо?иди тамошои а?оиб мешав?.

? морро сар дод. Даме, ки мор фаромад, Флун?о ?ро пора пора карданд.

– Бубин— гуфт Самеъ —Он?о як зот бошад ?ам, Флун?о инро намедонанд, он?о фа?ат куштанро медонанд ва айнан барои ?амин Флун?о сохта шуда буданд. Он?о ?атто со?иби худро мекушанд.

– Дастатро сахт газид? – Наримон ба дасти Самеъ ниго? кард.

– Не— ?авоб дод Самеъ —?атто таъсир накард.

Самеъ ?аро?атро нишон дод, ки аз ?ои газидаи мор хуни сип – сиё? мебаромад. Зеро хуни иблис?о сиё? буд.

– Ин ?аро?ат?о бут мешаванд— Самеъ ?аро?атро молид ва ?аро?ат худ аз худ ?оиб шуд —Аммо ?аро?ати як чиз дар иблис?о умуман нест намешвад ва иблисро бо як те? мекушад. Он чиз шамшери ман?ус аст.

– Шамшери ман?ус? – гуфт Наримон дар он о?анге, ки бори аввал дар бораи ин шамшер шунавида истода буд.

– Бале— гуфт Самеъ —Шамшери лаънатикарда. Чуноне ки падарам на?л намуд, он шамшер пан?сад сол ?абл аз тарафи афсунгари бузург сохта, лаънат? карда шуда буд. Он шамшерро ?е? го? шикаста ва ё нобуд карда намешавад. Ин тавр шамшерро дигар касе сохта наметавонад. Он ?атто к??ро ба осон? мебурад.

– Ма?сади он афсунгар ч? буд? – Наримон пурсид.

– Ма?сади ? худро ?имоя кардан аз иблис?о буд— Самеъ ?авоб кард —Ягона шамшер, ки иблисро як ла?заба нобуд месозад. Он шамшер сабаби асосии ?анги пан?садсолина дар байни иблис?ову афсунгар?о шуд. ?ама зот мехо?анд, ки он шамшерро дошта бошанд. Аз ?афои шамшери ман?ус чандин иблис?о, афсунгар?о ва дигар зот?о нобуд шуданд. Дар охир, шамшер дар дасти иблис?о монд ва аз ?ама а?ибаш дар он аст, ки шамшер ?оло дар ?амин ?о, дар Тираго? аст. ?ои ани?и онро чор бародарону хо?арон, Авранг, падарам, падари ту, Луиза ва Сафия медонанд. Дигар ягон иблис ?ои онро намедонад ва падарам ба ман низ онро нишон надод, ки он асрори бузурги Тираго? аст. Агар шамшери ман?ус ба дасти зоти дигар фарояд, хатари калон барои иблис?о пайдо мешавад.

?амон ва?т овози ?арангдори Авранг ба г?ш расид. Он?о ?арду ба баромадго? ниго? карданд.

Наримон гуфт:

– Бе?тараш, ки аз ин ?о зудтар равем.

– Бале— гуфт Самеъ —Моро дар ин ?о набояд, ки касе бубинад дар акси ?ол, ба сарамон кулфат меояд.

Он?о зуд аз он ?о баромаданд ва даромадго? боз п?шида шуд. Он?о аз ро?и омадаашон бо зуд? ба поён фаромаданд.

Дар поён ?амаи иблис?о ?амъ шуда буданд. Авранг ба монанди минбар ба ?ои баланд баромада, бо овози баланд сухан мекард. ?амаи иблис?о хом?ш ва боди??ат суханони ?ро г?ш мекарданд. Наримон ва Самеъ низ ба ?атори дигарон ?амро? шуда, Аврангро г?ш карданд.

Авранг бе саросемаг?, дона -дона, ба ?ар тарафи иблис?о ниго? карда, гуфт:

– Ма?сади асосии мо дунёро аз они худ кардан аст. Албатта ?ама зот мехо?ад, ки дар дунё ?укмрон бошад. Аммо аз они мо хо?иш нест балки ма?сад аст. Доимо ба с?и ма?сад ?аракат мекунем ва касе ?алалдор шавад бо замин яксон мекунем. Дар ин дунё зулмотро ?укмрон месозем ва одамон ?ар ла?за аз иблис?о ?аросида зиндаг? мекунанд. Дар ёд дошта бошед, ки одам доимо аз мо поён аст. Он?о дар назди мо як мав?удоти заиф ва паст. иблис?о ?амеша ба ма?сади худ мерасанд ва ?алабаро ба даст меоранд. Дар ро?и мо монеъаи калон як зот буд, ки он зотро «Афсунгар?о» меномиданд. Он?о мехостанд, ки ма?сади мо амал? нашавад, аммо мисли ?арва?та иблис?о пур?удтар баромаданд. Якчанд да?сола ?абл зоти афсунгар?о тамоман нест карда шуд. Аз зоти афсунгар?о ягон дона намонд. ?амин тавр, навбат бо навбат, ?ама зот?оро несту нобуд месозем. ?укмрон? аз они зоти пур?удрадтарин шуданаш лозим ва ?амин тавр ?ам мешавад!




Фасли сеюм

Сири Луиза



Авранг суханонашро ба итмом расонид ва ба тарафи ?у?раи худ рафт. Аз паси ? Камар, Бадир ва Сафия рафтанд. Авранг ба курсии худ нишаста аз дигарон пурсид:

– Луиза дар ку?о?

?ама ба якдигар ниго? мекарданд ва ?амон ва?т Луиза саросемавор даромада омад. Авранг аз ?ои худ хесту ба Луиза муддате ниго? кард ва пурсид:

– Дар ку?о буд??

– Ба берун баромада будам— Луиза ?авоб гардонд.

Авранг о?иста ба Луиза наздик шуд ва рост ба чашмони ? ниго? карду боз пурсид:

– Оё ба берун бо ягон ма?сад баромад??

Пас аз савол Луиза чашмонашро аз чашмони Авранг канду ба замин ниго? кард ва ?авоб дод:

– Не, ягон ма?саде надоштам.

– Хуб— гуфт Авранг —Маро тан?о гузоред. Фа?ат Сафия ту бимон— ? ба Сафия ниго? кард.

?амма баромада рафтанд. Тан?о Сафия ва Авранг монданд. Авранг ба ? ниго? карду гуфт:

– Сафия, ба ту як вазифа меди?ам. Ту аз ??даи ин кор мебаро?. Ин корро ман умуман ба Камар бовар намекунам. ? ч? тавре, ки ман мехо?ам, и?ро карда наметавонад.

– Биг?! ба ?о меорам— гуфт Сафия бо о?анги бовар?.

– Луиза чизеро аз ман пин?он мекунад— шуб?а кард Авранг —Вазифаи ту аз ?амин ла?за аз ?ар як ?адами Луиза хабардор мешав? ва маро низ хабардор менамо?. Ба ку?ое наравад, аз пасаш бирав! Туро касе набинад ва надонад. Ин гап дар байни ?ардуи мо бимонад! Амали шуб?анок намуд, маро худи ?амон ва?т ого? менамо?. Фа?мид??

– Фа?мидам— гуфт Сафия ва Авранг ишора кард, ки равад.

Сафия аз он ?о баромада рафт.

?амон ва?т Наримон оташи доирашаклро аз ин дарс ба ин даст гузаронида, боз? карда нишаста буд, Камар ба назди ? омад. ? ба падараш ниго? карду оташбозиро давом дод.

– Чаро ба ман дар бораи асрори Тираго? на?л накард?? – пурсид Наримон аммо ду чашмаш дар оташ буд —Чаро ман аз ту нею бояд аз дигарон дар бораи ин шунавам?

Наримон мисли иблисони дигар ?атто падарашро «Ту» гуфта муро?иат мекард. Барои он, ки дар он ?о ?урмат ч? буданашро намедонистанд.

– Чиро дар назар дор? Наримон? – падар пурсид аммо Наримон чиро дар назар дошт, Камар хуб медонист.

– К?шиш кун, ки ёб? – гуфт Наримон —Асрори бузургтарини Тираго? чист? Албатта, шамшери ман?усро дар назар дорам. Чаро ба ман дар бораи ин чизе нагуфт?? Ё ин, ки оё асрори Тираго?ро ман низ набояд бидонам, мисли бегонагон?

– Не албатта— ?авоб дод Камар —Ту ?а? дор?, ки аз ?амаи ин бохабар бош?. Намедонам, ки дар бораи шамшери ман?ус аз ку?о маълумот гирифта?, аммо ман умед мекунам, ки он шамшер ба ?е? кас лозим намеояд. Он шамшер кулфат ва касофат меорад. Фикр кардам, ки дар бораи он надонистагиат бе?тар аст.

– Инсон?о ч?? – Наримон Камарро саволборон кард —Инсон?о низ кулфат меоранд? Авранг ин ?адар он?оро бад мебинад? Агар он?о то ?амин дара?а дар назди мо заиф, нотавон бошанд, аз дасташон чизе наояд, ч? тавр ба мо душман? карда метавонанд?

Камар каме хом?ш шуд ва пас аз чанд ла?за гуфт:

– Наримон, аз ёд набарор аз азал инсонияту иблис?о душманони ашадд? ?астанд. иблис?о ва инсоният ?е? го? бо якдигар д?ст набуданд ва намешаванд. Ин фикратро фаром?ш кун ва агар маро дар ?а?и?ат падарам г?? дигар ин гап?оятро наг?!

Нараримон дар чашмони Камар ?амгиниро дида тавонист. Камар о?иста хесту баромада рафт. Наримон бошад, ба дарёи ?аёлот ?ар? шуд ва ба худ чунон савол?оро медод, аммо ин савол?ои ? г?ё охир надоштанд. ? фикр мекард, ки ба ин савол?о ?е? го? ?авоб ёфта наметавонад ва савол ?амчун савол мемонад.

?амон ва?т Самеъ ба назди ? даромад.

– Чиро он ?адар зиёд фикр мекун?? – ?айрон шуд Самеъ —Биё худам меёбам. Дар бораи ?аёти беруна, оё ?а? ?астам?

Наримон ?авоб надода, хом?ш оташро бозикунон менишаст.

– Наримон— гуфт Самеъ —Агар ту дар ?а?и?ат аз ин ?о баромадан хо??, ман ба ту як чизро нишон меди?ам.

– Чиро? – Наримон шав? пайдо кард.

Самеъ ?авоб дод:

– ?амон р?з, ва?те ба назди Флун?о рафтем, даромадго? дар нисфи пайро?а буд ва пайро?а ?оло идома дошт, дар хотир дор?? Дар охири ?амон пайро?а ч? бошад?

– Дар охири пайро?а ч? ?аст— пурсид Наримон —Оё ин асрори навбатии Тираго? аст? Ту маро ?ар р?з дар таа??уб гузошта истода? Самеъ.

– Намег?ям— гуфт Самеъ —Биё, бе?тараш нишон меди?ам. Бо чашмони худат бубин!

Он?о ?арду боз ба ?амон пайро?аи тангу торик даромаданд. Дар болои каф оташ пайдо намуданд ва ба назди даромадго?и назди Флун?о расиданд.

– Дар ин ?о даромадго? ба назди Флун?о буд— гуфт Самеъ —Чизе, ки мо мебинем дар охири ?амин пайро?а аст. Рафтем!

Он?о аз назди даромадго? гузашта рафтанд ва пас аз чанд ла?за охири пайро?а намоён шуд. Он?о аз охир та?рибан да? – дувозда? ?адам дуртар истоданд. Наримон дасти росташро бардошта, кафи худро ба с?и охири пайро?а кушод. Аз он ?о садои гумбур – гумбури к?? баромад ва як санг ба боло о?иста баромад. Дар охири пайро?а як баромадго?е кушода шуд. Осмони кабуди мусаффо намоён шуд ва пайро?аро нури офтоб равшан сохт. Наримон дар ?аёти худ бори нахуст нури офтобро дид. Садои форами парранда?о ба г?ш расид. Наримон дар ?айрат буд.

– Агар хо??, мар?амат! – гуфт Самеъ.

Наримон о?иста ба тарафи баромадго? ду ?адам гузошту истод ва гуфт:

– Не Самеъ. Ман ин тавр карда наметавонам. Намедонам барои ч? ба ман баромадан мумкин не, аммо агар падарам гуфта бошад, дар ?а?и?ат ин кулфат меорад.

Наримон ба а?иб гашт.

Самеъ баромадго?ро п?шид он?о ?арду аз баромадго? дур шуданд. Гарчанде, ки ба Наримон баромадан манъ буд, ? о?иста ба баромадго? ниго? карда монд. Инро Самеъ дида ба Наримон гуфт:

– Наримон, агар баромадан хо??, биг?. Ман туро ба берун мебарорам ва ваъда меди?ам, ки касе намедонад.

Наримон китфи Самеъро дошту гуфт:

– Самеъ, ?амаи он чиз?ое, ки худат медон?, бо ман ба ?ам дид?, хабардор намуд?. Барои ?амин ?ам, ман аз ту миннатдорам. ?оло бошад, касе моро надида аз ин ?о равем.

Самеъ сарашро ?унбонида ишораи розигиро дод ва ?ардуи он?о ба а?иб баргаштанд. Он?о аз пайро?а рафта истода буданд, ного? аз дур нури оташе ба назар расид, ки касе ба тарафи он?о омада истода буд.

– Касе омада истодааст— гуфт Наримон ?аросида.

– Ба боло! – гуфт Самеъ ва ?ардуи он?о мисли тортанак ба девор часпида, ба болои пайро?а баромаданд. Оташ торафт наздик мешуд. Ва?те, ки аз поёни он?о мегузашт, диданд, ки ? Луиза буд. ? аз чизе парешонхотир ва саросемавор менамуд. ? баромадго?ро кушоду баромада рафт ва ?амон ла?за аз ?афои ? Сафия ?ро таъ?иб мекард. Пас аз баромадани Луиза Сафия низ аз ?афои ? баромад.

Наримон ва Самеъ ?айрон ба поён фаромаданд.

– А?або! – гуфт Самеъ —Барои ч? Луиза баромадго?и асос? истода, аз ин ?о баромад?

– Ва барои ч? Сафия ?ро пин?она таъ?иб мекунад? – ?айрон шуд Наримон —Оё ин ба ту ?алат? наменамояд?

– Ба фикрам Луиза ягон сир дорад ва Сафия онро донистан мехо?ад— шуб?а намуд Самеъ.

– Ч? сир бошад, ки ?атто аз хо?ари худ пин?он намояд? – гуфт Наримон —Самеъ, ман худам бармегардам. Ту аз паси он?о рав ва бидон, ки дар ин ?о ч? шуда истодааст? Сабаби парешон ва саросема будани Луизаро фа?м. Ман туро дар поён интизор мешавам.

– Хуб— гуфт Самеъ —Дар поён вомех?рем.

? баромадго?ро кушод. Самеъ худро аз баланд? партофта, дар ?аво ба паррандаи калони сиё? табдил ёфт ва аз паси Луиза ва Сафия парвозкунон рафт.

Наримон худ баргашт. Ва?те, ки ? аз назди даромадго?и Флун?о гузашта рафта истода буд, аз болояш санге дар ?а?ми мушт ба таги пояш афтид. Наримон сангро диду, мехост бидонад, ки ? аз ку?о афтид ва о?иста ба боло ниго? кард. Болои он пайро?а кафида буд ва санг?ои он номуста?кам меистоданд, ки г?ё ?озир санг?о меафтанду пайро?аро меп?шанд. Наримон зуд аз таги ? гузашта рафт.

– Хайрият—е, ба сарам наафтид— гуфт ? худ ба худ.

Дар берун бошад, Сафия аз паси Луиза пин?она мерафт ва ?ардуи он?о дар назари Самеъ буданд. Луиза аз Сафия бехабар ва Сафия аз Самеъ бехабар мерафтанд. Пас аз к??сорон ?ангалзори ни?оят калону сердарахт буд, ки г?ё охир надошт. ?ангалзорро як дарёи калон ба ду та?сим намуда буд. Манзараи он ?о ни?оят зебо буд. ?ар сеи он?о ба ?ангалзори бепоён даромада рафтанд. Луиза саросемавор зуд ро? мерафт. Сафия э?тиёткорона аз паси ? ва аз паси ?ар дуи он ба ?афои дарахтони калон пин?он шуда, Самеъ мерафт. Луиза ба назди як баландие, ки бо алафони ба монанди ресмон печонидашуда омад. ? кафашро ба тарафи баланд? кушоду ким-чи пичирос зад. Алаф?о о?иста худ аз худ кушода шуданд ва дар а?иби алаф?о як дари ч?бине буд. Луиза ба назди дар омаду уро бо дасташ се маротиба зад ва гуфт:

– Аида дарро кушо, ин ман.

Дар кушода шуд ва аз дарун як духтарчаи зебое, ки та?рибан сензда?сола менамуд, баромад. ? м?й?ои ?а?варанги ?ингилаи то миён, чашмони нурафшон ва овози форам дошт. ? «Модар» г?ён Луизаро ба о??ш гирифт. Самеъ ва Сафия бошанд ба г?шу чашмони худ бовар намекарданд.

– Ч?? – гуфт Самеъ худ ба худ – Оё Луиза духтар дорад?

Луиза ба ?ар тараф ниго? кард ва ба духтараш Аида гуфт:

– Биё тезтар ба дарун дароем!

Даме, ки Луиза бо духтараш даромада рафтанд, Самеъ ба с?и Тираго? баргашт. ? ба Тираго? даромад, ва ?ро дар он ?о Наримон интизор буд. Даме, ки ? даромад Наримон ба наздаш давида омад ва савол дод:

– Чиро дид?? Ч? шуд?

– Наримон, ба ?ое, ки касе нест равем— гуфт Самеъ —Ба ту гап дорам.

Он?о ба хонаи Наримон рафтанд. Наримон бесаброна савол?о медод:

– Ч? шуд? Оё дар ?а?и?ат Луиза сир доштааст?

– Бале— Самеъ тасди? кард —Сири калон ва о?ибаташ да?шатангез. Луиза Духтаре бо номи Аида доштааст. Маълум, ки падари Аида аз зоти инсоният. Аз ?ама бадтаринаш дар он аст, ки аз ?амаи ин Сафия бохабар шуд ва Сафия ?амаашро ба Авранг мерасонад ва барои пин?он доштагиаш худат медони Луизаро чи кор мекунанд.

– ?ро ч? кор мекунанд? – Наримон пурсид.

– ?ро ба Флун?о х?рок мекунанд ё ин ки бо шамшери ман?ус ба ?атл мерасонанд— Самеъ ?авоб дод.

– Мо набояд, ки ба ин ро? ди?ем— гуфт Наримон.

– Наримон— гуфт Самеъ —Мо ?е? чиз намекунем ба худат аз ?е? чиз кулфат насоз!

– ?е? чиз? – гуфт Наримон —Дар назди чашмони мо Луизаро кушанд, оё ин ?е? чиз аст? Самеъ, Луиза ба мо бегона нест-ку ту инро хуб медон?. Дар ин ?о мо набояд, ки тамошобин бошем!

– Луиза ба Авранг низ бегона нест— гуфт Самеъ —Агар Авранг ба ?амин ?арор кунад, мо ма?бурем, ки тан?о тамошобин шавем. Мо ило?и ёр? расонидан надорем Наримон. Аз дасти ?ардуи мо ?е? чиз намеояд.

– Оё Сафия ?оло наомад? – Наримон савол дод.

– Ба фикрам ?оло не— Самеъ ?авоб дод.

Наримон давида баромад ва аз паси ? Самеъ низ баромад. Ва?те, ки он?о баромаданд, Сафия ба назди Авранг даромада истода буд. ?арду аз ?афои Сафия барои пин?она шунавадани с??бати он?оро рафтанд. Сафия ба назди Авранг даромад. Авранг дар он ?о тан?о буд ва Сафия гуфт:

– Авранг, ту ?а? буд?. Луиза як чизро аз мо пин?он кардааст.

Наримон ва Самеъ с??бати он?оро пин?она г?ш мекарданд.

– Медонистам— гуфт Авранг дар курсии худ нишаста —Чиро пин?он намудааст ? лаънат??

– Луиза духтар доштааст— гуфт Сафия —Ва падари он духтар инсон аст.

Авранг аз курсии худ парида хесту ба ?азаб омад. Чашмону ниго?аш боз ?ам да?шатомез шуд. ? аз хашм дандон ба дандон монда гуфт:

– Луиза, ?оло мебин? аз ман пин?он намудан ч? тавр мешавад. Сафия бирав! Бадирро г?й, ки ба назди ман зуд ояд!

Наримону Самеъ давида рафтанд ва Сафия ба берун баромаду Бадирро бо худ овард.

Даме, ки Бадир ва Сафия омад, Авранг ба Бадир гуфт:

– Бадир ба ту як вазифа меди?ам. Бе савол и?ро намо! Ду иблисро бо худ бигир ва дар ку?ое набошад ?ам, Луизаро ба назди ман дошта биё ва сабабашро напурс. Дошта ор ва бас!

– Хуб— гуфт Бадир ва баромада рафт.

? баромада, аз байни иблис?о ду иблиси бенури бад?айбадро гирифту аз Тираго? баромада рафт.

– Сафия ту бимон! – гуфт Авранг ба Сафия —Ман ба ту вазифаи дигар меди?ам.

Дар тарафи дигар бошад Наримон беист ба Самеъ мефа?монд:

– Самеъ, ту бояд аз Бадир пештар ба назди Луиза рафта, ?ро бояд ого? намо?. Аидаро гираду ба ?ой?ои дур равад. Ба он ?ое, ки ?ро Авранг ёфта наметавонад.

– Агар маро касе бубинад, ман зинда намемонам инро ту хуб медон?— аз рафтан Самеъ саркаш? мекард.

– Самеъ— гуфт Наримон —Агар ба ман аз ин ?о баромадан мумкин мебуд, ман фикр ?ам накарда ?озир ба назди Луиза мерафтам.

– Ман ба ту баромадго?и дигарро нишон додам— гуфт Самеъ —Хо?? аз ?амон ?о баро. Туро ?е? кас намебинад.

– Хуб— гуфт Наримон —Агар ту рафтан нахо??, ман меравам. Шарт нест, ки ро?ро нишон ди?? худам як ило? Луизаро меёбам ва ого? менамоям.

Наримон ба с?и баромадго?и дигар аз пайро?аи танг давида рафт. ? аз пайро?аи торик давида рафта истода буд, аз ?афояш Самеъ давида омад.

– Наримон ист! – Гуфт ? —Баромадани ту бефоида. Баро? ?ам, Луизаро аз ?ангали бепоён ёфта наметавон?. Ту бимон. Ба назди Луиза ман худам меравам ва ого? менамоям.

– Хуб Самеъ— гуфт Наримон —Ман ба ту бовар мекунам. Э?тиёт бош!

Самеъ ба с?и баромадго? саросемавор давид. ? баромадго?ро кушоду ба паррандаи сиё? табдил ёфт ва ба с?и ?ангалзор бол зад. Ба назди ?амон баланд? омад ва алаф?оро саросемавор бо дасташ канд. Дар намоён шуд. ? дар болои кафаш оташ пайдо намуда, ба с?и дар бо ?увва равона кард. Дар шикаст ва аз дарун давида, Луиза ва Аида баромаданд.

– Самеъ?! – гуфт Луиза дар ?айрат —Ту дар ин ?о ч? кор мекун?? Моро ч? тавр ёфт??

– Барои фа?монидан ва?т нест Луиза— Самеъ саросемавор сухан мекард —Дар бораи Аида Авранг ?амаашро донист. Ту ?озир Аидаро бигир аз ин ?о зудтар бирав. Барои дастгир намудани ту Бадир бо якчанд иблис?о омада истодааст.

– Хуб— гуфт Луиза —Ту низ зудтар ба Тираго? баргард, туро касе набинад. Аз ту миннатдорам Самеъ. Ба ман ч? шавад ?ам, Аида омон бимонад бас!

– Хуб, ман рафтам— гуфт Самеъ ва бо зуд? рафт. Ва?те, ки ? ба Тираго? даромад, Наримон ба наздаш омад. Он?о ба ?ое, ки касе нест рафтанд.

– Ч? шуд— пурсид Наримон —Оё туро касе надид? Оё тавонист??

– Тавонистам— гуфт Самеъ —Пеш аз он?о рафта тавонистам. Луизаро ого? намудам. ? аз ?амааш бохабар. Туро гуфта ?аёти худамро ба хатар мондам. Дигар ин тавр чиз?оро аз ман напурс Наримон. Намехо?ам, ки ба сарам кулфат биорам.

– Хуб— гуфт Наримон —Дигар туро и?рои ягон кор ма?бур намекунам. Кори калон кард? Самеъ. Акнун умед мекунем, ки Луиза аз он ?о рафта метавонад.

– Лекин як гапи Луиза ?айриодд? буд— гуфт Самеъ —Луиза гуфт, ки ба ? ч? шавад ?ам, ба Аида ?е? чиз нашавад бас. Аз сарам ?амин гапи ? намеравад. Ин ч? бошад? Даме, ки Аида Луизаро ба о??ш гирифта «Модар» гуфт, дар дарунам ким-чи?о чаппа роста шуд. Чизеро нафа?мидам.

– Шояд, ки инро фа?ат инсон?о фа?манд— гуфт Наримон —Шояд ин хислати тан?о инсон?о бошад?

– Надонам— гуфт Самеъ —Гап?ою рафтор?ои ?айриодд?. На?од одамон барои зинда мондани каси дигар, худро кушанд. Ин девонаг? нест магар?

– Ин девонаг? нест— гуфт Наримон —Ин тан?о барои инсон?о аён аст. Ману ту ба ин чиз?о сарфа?м намеравем. Барои он, ки мо инсон нестем!

Нога?он овози Авранг ба г?ш расид. Наримон ва Самеъ давида баромаданд ва манзарае, ки дар он ?о буд, ?ар дуи он?оро ба ?айрат гузошт. Дар мобайн мисли минбар баландии доирашакл буд. Дар он ?о ду стуни пайи?ам ва ба он сутун?о ду дасти Луиза бо зан?ир баста шуда буд.

– Ин тавр шуданаш мумкин не! – Наримон ба Самеъ бо овози паст гуфт.

– ? рафта натавонистааст. ?ро дастгир намудаанд.

Авранг дар назди Луиза истода, сухан мекард ва ?ама иблис?о Луизаро тамошо мекарданду ба гап?ои Авранг боди??ат г?ш мекарданд.

Авранг гуфт:

– Иблисе, ки дар тарафи одамизот аст, ? ба номи иблис нолои? аст ва ? ба марг ма?кум бояд бошад. Ин Иблисе, ки шумо мебинед, аз одам фарзанд дорад. Ин зот хуни иблис?оро ?аром мекунад. Шумо медонед, ки ин ?олат дар Тираго? бори нахуст нест. Агар пешгир? нанамоем, ?аромхун?оро нест накунем, мо худамон зоти худро нобуд месозем. ?амма бубинад, ки ?оли оне, ки ба мо хиёнат мекунад, ч? хел аст! Сафия ?ро ор!

Сафия аз даруни иблис?о Аидаро кашолакунон баромад. Духтарча бо ?ону ?а?д ба тарафи модараш рафтан мехост, аммо Сафия ?ро сар намедод. Аида «Модар» г?ён дод мезад. Луиза бо ?идду ?а?д гуфт:

– Авранг ?ро сар де?! ? ягон айб надонад. ? ?оло майда аст.

– Майда бошад, р?зе калон мешавад ва ба мо дарди сар мешавад— гуфт Авранг —Оё медон? Луиза? Флун?о г?шти майда?оро д?ст медорад.

– Не, Авранг не! – дод зад Луиза —Ба ?амон Флун?о маро де?, аммо Аидаро сар де?!

– ?е? го?— гуфт Авранг —Туро ?ам, духтари ?аромхунатро ?ам имр?з нест мекунем.

Авранг ба иблис?о ниго? карду бо овози баланд пурсид:

– Оё ?ардуяшро мекушем?

– Мекушем, мекушем! – ?авоби иблис?о буд.

– Бадир— гуфт Авранг.

Бадир ду дасташро ба пеш карда ба назди Авранг омад, ки дар болои дасташ як матоъ ва дар болои он матоъ як шамшере меистод. Дар поёни дастаки он шамшер як санги сурхи доирашакл буд.

Самеъ ба Наримон ниго? карду гуфт:

– Ана ?амон шамшери ман?ус.

Авранг о?иста шамшерро гирифту ба Луиза наздик шуд ва гуфт:

– Духтаратро бори охир бубин!

Луиза ба Аидае, ки гирякунон меистод, ниго? карду о?иста гуфт:

– Бубахш!

?амон ла?за Авранг ба Луиза шамшерро зад. Чашмони Луиза ба Аида ниго?кунон кушода монданду дил аз таппиш монд.

– Не! Модар! – бо овози ?астиаш Аида дод зад.

Авранг шамшерро гирифт, ки он шамшер аз хуни Луиза сип – сиё? шуда буд. Танаи Луиза, ки аз ду дасташ овезон меистод, о?иста ба дуди сиё? табдил ёфту ба ?ар тараф па?н шуд. Танаи Луиза ?оиб шуд.

– ?ама бубинад! – гуфт Авранг —Бубинед, ки а?воли хоин ч? тавр мешавад! Сафия, духтарро ба т?даи Флун?о парто!

?амон ва?т Наримон ба Самеъ «Ту дар ?амин ?о ист!» г?ён худ ба пайро?аи тарафи Флун?о давида даромада рафт. ? бе оташ давида мерафт, ки аз торик? ду ?адам пешро дида намешуд. Наримон он санге, ки аз боло ба таги пояш афтида буд, гирифт ва ба боло ниго? кард. ?оло ?ам боло кафида, санг?о ноустувор меистоданд. ?амон замон Аидаро телади?он Сафия аз а?иб меомад. Аида дар пеш буд, Сафия дар як каф оташ бо як даст Аидаро ба пеш тела дода меомад. Наримон барои намоён нашудан ба чет гузаш ва даме, ки он?о ба таги ?амон санг?ои кафида омаданд, Наримон айнан ?амон ?ои кафидпро ба нишон гирифту сангро бо зарб ба боло парронд. Санг рост ба нишон расида, санг?ои боло к?чида фаромаданд. Аида худро ба пеш ва Сафия худро ба а?иб партофтанд. Санг?о фаромада, пайро?аро пурра бастанд. Сафия ва Аида дар ду тараф монданд. Наримон дар тарафи Аида буд. ? бо зуд? ба назди Аида давида омаду овоз набаровардаро ишора кард. Наримон дасти Аидаро дошту он?о ба с?и баромадго? давиданд. Наримон дар дасти дуюмаш оташро пайдо кард ва даме, ки он?о аз Сафия дур шуданд, Наримон савол дод:

– Ба ягон ?оят чизе накард? —

– Не— гуфт Аида —Ту кист??

– Ман Наримон— ?авоб дод ? —Ман иблис ?астам. Барои модаратро аз он?о халос намудан к?шиш намудам, аммо аз дастам наомад. Маро бубахш. ?амдардии маро ?абул намо Аида.

Он?о давида ба баромадго? наздик шуданд. Наримон дасташро бардошт ва баромадго? кушода шуд.

?амон ва?т Сафия ба санг?о ниго?кунон истод ва санг?о худ аз худ ба ?ой?ои фаромадаашон баргашта часпиданд. Ро? боз мисли пештара кушода шуд.

Дар ин ?о баромадго? низ кушода шуда буд, Наримон ба Аида ниго? карду гуфт:

– Зудтар бош! Ба ?ой?ои дур бирав, ки туро касе ёфта натавонад.

Аида Наримонро ба о??ш гирифту гуфт:

– Ташаккур! – ? ба чашмони Наримон ниго? карду суханашро давом дод—Ту иблис нест?! Дар ?алби ту хислат?ои инсон? ?астанд, нек? ?аст. Ин хислат одамиро нишон меди?ад!

? давида ба баромадго? рафта ?уштак кашид, ки як аспи норан?ии болдоре парида омад. М?й ва думи асп сафед буд. Аида ба асп савор шуда, ба Наримон бори дигаре ниго? карду парида рафт. Наримон баромадго?ро п?шид ва дид, ки Сафия омада истода буд. ? ба девор часпида, ба болои пайро?а баромад. Сафия Наримонро надид, аммо п?шидашавии баромадго?ро дид. Сафия он ?оро аз дигар кушоду аз ?афои Аида баромада рафт. Наримон ба поён фаромаду аз пайро?а ба а?иб баргашт. Дар поён ?ама иблис?о бо кори худашон, Авранг дар ?узури худаш хотир?амъ ва бепарво нишаста буд, ки г?ё чизе содир нашуд. Аммо Наримон худашро намефа?мид. ? дар кадом ?олат будагиашро намедонист. ? ба хонаи худаш даромад. Ба назди ? Самеъ омад ва савол дод:

– Ч? шуд? Оё Аидаро ба т?даи Флун?о партофт?

– Не— ?авоб дод Наримон —Ман намондам. ?ро аз баромадго? баровардам. Дар бораи ин ?е? кас надонист.

– Оё ?уши ту дар ?ояш аст? – гуфт Самеъ —Агар дониста монанд ?аётатба ну?та мемонанд. Барои дигарон ?они худро дар хатар мондан ч? зарур? Мурад, мурдангирад.

Наримон ба Самеъ ниго? кард ва гуфт:

– Барои дигарон худро ?урбон кардан. Ин хислати иблис?о нест, ?амин тавр?

– Бале— гуфт Самеъ.

– Самеъ— гуфт Наримон бо овози хом?ш? —Як савол ди?ам.

– Биде?.

– Нек? ва ?алб чист?

– Намедонам— ?айронона ?авоб дод Самеъ —Аз ку?о шунавид? ин гап?оро?

– Аида гуфт— ?авоб дод ? о?иста ба замин ниго? карда —Гуфт, ки дар ман хислат?ои инсон? ?аст ва дар ?албам нек? ву?уд дорад. Гуфт, ки ман иблис нестам!

– Дар ?а?и?ат— гуфт Самеъ —Ту ба иблис?ои дигар монанд нест?. Р?зе инро ман ба падарам низ гуфтам ва ? туро…

Самеъ гапашро то охир нарасонид.

– Маро ч?? – пурсид Наримон ба чашмони ? ниго? карда.

– Туро ?аромхун номид— ?авоб дод Самеъ.

– ?аромхун? – Наримон дар ?айрат монд —Авранг Аидаро ?амин тавр номид. Аз ин бармеояд, ки мо бо Аида якхела будаем. Хуни ман ?ам омехта аст? Падарам ба ман модарат иблис ва ?ро одамон куштаанд гуфта буд.

– Наримон, ту ин гапро аз ман нашунавид?. Фа?мо! – гуфт Самеъ —Ман рафтам.

Самеъ баромада рафт.

?ама гап?ои Аида, Авранг ва Камар як ба як ба пеши назари Наримон меомад:

«Ту иблис нест?!,«Дар ?алби ту одамигар? ?аст, нек? ?аст», «Ин во?еаи нахустин дар Тираго? нест», «Агар маро падарам г??, ин гап?оятро дигар наг?», «Модар», «Бубахш», «Маро куш, ?ро сар де?»

Наримонро чизе азоб медод, ва мехост, ки бо овози баланд дод бизанад.




Фасли ча?орум







Вазифа ба Самеъ



Дар тарафи дигари Тираго? бошад, Авранг ва Бадир меистоданд. Сафия ?оло наомада буд ва он?о аз гурехта рафтани Аида бехабар буданд.

– Чаро, ки Сафия ?оло бар нагашт— гуфт Авранг —То устухони ?амон ?аромхун тамом шудан, аз манзара ?аловат бурда истодааст.

Авранг ба Бадир боз ?ам ?иддитар ниго? карду суханонашро давом кард:

– Бадир, ?озир ту рафта, ба назди ман писарат Самеъро ор! Сабабашро баъд мефа?м?!

– Хуб— гуфт Бадир ва баромада рафт. ? ба назди Самеъ, ки дар даруни т?даи иблис?о буд, рафта гуфт:

– Самеъ туро Авранг пурсид. Бо ман биё!

– Чаро? – ?айрон шуд Самеъ —Барои ч? ман ба Авранг лозим шудам? Барои ман ч? кор доштааст? – Самеъ рафтан намехост.

– Сабабашро акнун мефа?мем— гуфт Бадир ва ба Самеъ боз наздиктар шуда, бо овози паст гуфт:

– Самеъ, Авранг ч? наг?яд, ч? нафармояд, фа?ат ва фа?ат роз? шав! ?е? го? му?обили гап?ои ? набаро. Фа?мид??

– Фа?мидам— гуфт Самеъ ва он?о ?арду ба назди Авранг рафтанд.

Он?о ба назди ? даромаданд ва Авранг ба Самеъ наздик шуд ва гуфт:

– Самеъ, оё медон?, ки чаро ман туро даъват намудаму дигаронро не? Барои он, ки ин корро фа?ат ту и?ро карда метавон?.

– Ч? хел кор? – Самеъ савол дод.

– Кори одд?— ?авоб дод Авранг —Ту тан?о Наримонро аз Тираго? барор? бас. Кори бо?имондаро мо худамон и?ро мекунем.

– Аммо барои ч?? – Самеъ савол дод.

– Ту коре, ки ман гуфтам и?ро кун— г?ён Авранг пушташро гардонд —Ба кор?ои бо?имонда худат шо?ид хо?? шуд.

– Лекин… – Самеъ норозиг? баён мекардан? буд, ки Бадир о?иста ба китфи ? бо а?иби дасташ зад ва ишора намуд, ки роз? шавад. Гап?ои Самеъ дар дарунаш монду дигар сухан накард.

– Ман бовар? дорам, ки ту ин корро зудтар и?ро мекун? Самеъ— гуфт Авранг боз ба тарафи Самеъ гашта —Бирав, худи аз ?озир о?оз намо!

Самеъ нарафта ба Авранг ниго? карда меистод, ки ва?те Бадир ба ? бо чашмонаш рафтанро ишора кард, Самеъ баромада рафт.

– Оё сабабашро донам мешавад? – Бадир бо о?анги ноустувор пурсид, ки г?ё метарсид —Барои ч? Наримон бояд ба берун барояд?

Авранг ?авоб дод:

– Шарте, ки барои зинда мондани Наримон ба назди Камар монда будам, дар ёд дор?? Камар ба он роз? шуда буд ва аз Тираго? баромадани Наримон ин як ба?она барои мо.

– Ба?она барои ч?? – пурсид Бадир.

– Барои нест кардани ?арду— ?авоб дод Авранг —Онро ба?она карда, ?ам Камарро ва ?ам Наримонро мекушем. Тираго?ро аз ?аромхун?о тоза мекунем. Дар байни мо ба одамбаччагон ?ой нест!

?амон ва?т ба назди он?о Сафия ва Камар саросема даромаданд. Сафия парешон менамуд.

– Сафия— гуфт Авранг —Г?шти ?аромхун ба Флун?о маъ?ул шуд?

– ? гурехт— ?авоб дод Сафия ба замин ниго? карда —Ба Флун?о супорида натавонистам.

Авранг ба ?азаб омад:

– Ч? тавр шуд? Ч? тавр як инсонбаччаи нотавон аз дасти ту гурехта тавонист?

– Фикр мекунам, ки ба ? касе ёр? расонд— гуфт Сафия —Барои он, ки духтараке, ки бори нахуст ба Тираго? даромада, баромадго?и ма?фиро донистанаш ?адри имкон нест. Ба ? касе, ки Тираго?ро хуб медонад, ёр? расонд. Дар торик? надидам, ки ? к? буд.

Авранг каме фикр карду гуфт:

– Дар бораи баромадго?и махф? тан?о мо медонем. Ба он тараф ягон иблис намегузарад ва ?амон ва?т ?ар ча?ори мо дар назди Луиза будем, аз ин бармеояд, ки ё Самеъ ё Наримон ёр? расонидааст.

– Аммо Наримон баромадго?и ма?фиро намедонад— гуфт Камар —? ёр? дода наметавонист.

– Оё ту мегуфтан?, ки Самеъ ин корро кардааст? – пурсид Бадир —Писари ман бар му?обили мо ?е? го? намебарояд. ? ?оида?ои моро хуб медонад.

– Шояд ки Наримон баромадго?ро надонад— гуфт Авранг ба Камар —Аммо аз ? чунин кор?оро интизор шудан мумкин. Мег?янд-ку к?р к?рро дар торик? меёбад. Шояд писарат ба ?амзоти худ, ?аромхун ёр? расонида бошад. Агар шуб?а?ои ман рост барояд, ба ?олати аз Луиза ?ам бадтар мефаро? Камар. Фаром?ш накун!

– ?а?и?ат як р?з не як р?з ошкор мешавад— гуфт Камар —Дар ?амон ва?т ч? хел ?азо доданро муайян мекун? Авранг!

Камар бо ?а?л баромада рафт.

? рост ба назди Наримон, ки бо хаёл?ои гуногун хом?ш менишаст, омад. ? р? ба р?и Наримон нишасту пурсид:

– Духтари Луиза гурехта, зинда мондааст, оё хабар дор??

– ?а, хабар дорам— ?авоб дод Наримон —Барои гурехтан ба Аида ман ёр? расонидам.

– Ч?? – Камар ба таа??уб афтид —Наримон оё ту медон? ч? кор кард??

– Намедонам— Наримон ба чашмони Камар ниго? кард —Намедонам, ки ч? кор кардам. Ва?те, ки Аида барои Луиза бо ?идду ?а?д гиря мекард, дар мана ин ?оям дардро ?ис кардам.

Наримон дилашро дошт. Камар ла?зае гапи худро гум кард. ? о?иста барои худро доштан, дасташро мушт карду гуфт:

– Наримон, иблис набояд дардро ?ис кунад. Дард ба мо тамоман чизи бегона аст. Ин гап?оро дигар наг?!

Наримон ба ?азаб омаду гуфт:

– Инро наг?, онро наг?! Дар ин ?о чизеро гуфтан мумкин аст ё не? Оё ман ?ам мисли ту ?ама гап?оро дар дарунам ниго? дорам? Мисли ту хом?ш гардам? Ту низ дардро ?ис мекун?-ку ва?те, ки дар бораи модарам фикр мекун?, ?амин тавр не. Аммо ту аз тарси худ ба касе намег??. Аммо ман инро фа?мидам.

Дар чашмони Камар яра??ос зада каме ашк намоён шуд.

Наримон бошад гап?ои худро давом дод:

– Модари ман иблис нест, ?амин тавр? Ч? тавре, ки мег?янд, ман ?аромхун ?астам.

– Ин тавр наг?— гуфт Камар —Ту ?аромхун нест?.

– Набошад? к? ?астам? – пурсид Наримон —?авоб биде?! Чаро айнан ба ман дар ин ?о ?е? чиз мумкин нест? Барои ч? хо?иш?ои ман аз хо?иши дигарон фар? мекунад? Барои ч? дигарон азоб бинанд, ман дардро ?ис мекунам? Чаро Аида маро ту ?иссиёт?ои одамигар? дор? гуфт? Ту иблис нест? гуфт? Оё Аида ?а? аст?

– Наримон медон??

Камар сухан карда буд, як са??очаи нурафшоне о?иста ба байни он?о парида даромад. Наримон кафашро кушод ва са??о ба кафи Наримон о?иста фаромад.

– Ин ч? аст? – Наримон ?айрон шуд.

– Ин хабар аз малика Алфинур— ?авоб дод Камар —Ба фикрам ? ягон гапи му?им дорад.

– Малика Алфинур кист?

– ? маликаи нур— гуфт Камар —Ман бояд ба назди ? зудтар равам. Дар бораи малика Алфинур касе набояд бидонад. Ч? тавре, ки фа?мид?, малика Алфинур ба иблис?о д?ст нест. Инро ба касе нагу. Са??о бо ту бимонад.

Камар саросемавор баромада рафт. Наримон бошад, са??очаро каме тамошо карду, сипас о?иста ба кисаи худ гузошт.

Камар аз Тираго? баромадагиашро Бадир дид ва ?амон замон ба назди писараш Самеъ омаду ба ? гуфт:

– Самеъ, Камар аз Тираго? баромад. Акнун ту рафта, дар бораи падараш ба Наримон хабари бад де?, ки ?ро ма?бур созад, ки аз Тираго? барояд.

– Ба фикрам ту маро нафа?мид?— гуфт Самеъ ба падараш.

– Нафа?мидам— ?айрон шуд Бадир.

– Ман ин корро намекунам— Самеъ инкор кард —Медонам, ки баъд аз баромадан ?арсеи шумо кадом кулфат?оро ба сари Наримон меоред! Медонам, ки ?арсеи шумоён Наримонро бад мебинед. Аммо ин маънои онро надорад, ки ман хости шумоёнро и?ро менамоям. Ман мисли шумо нестам ва барои инро гуфтан наметарсам!

– Самеъ, ту дар тарафи Наримон ?аст?— Бадир ?айрон шуд —Ту ?амон ?аромхунро ?имоя мекун?? Бидон уро ?имоя кардан ва дар тарафи ? будан, фа?ат ба ту кулфат меорад.

– Намедонам чаро— ?авоб дод Самеъ —Аммо хо?иши ман ?амин аст. Шояд, ки шумоён ?амон «?аромхун» гуфтагиатон аз ?ама тозахун?о бе?тар аст. Гап дар хун нест. Инро аз ёдат барор. Ман ?е? го? ин корро намекунам ва ба ?амон Авранг ?ам биг?!

– Агар ту аз ин кор саркаш? намо?, ман худам и?ро мекунам— гуфт Бадир —Тамошоро ту мекуни Самеъ





Конец ознакомительного фрагмента. Получить полную версию книги.


Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию (https://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=50437859) на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.